Alexandros Katsampekis

Δαπανάμε ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας και της ενέργειάς μας ανησυχώντας  για θέματα που μας αφορούν αλλά υπερβαίνουν την λογική μας . Ερωτήσεις που θέτουμε καθημερινά, όπως  ‘τι θα κάνω στην ζωή μου ? 'ή' Κατάλαβε άραγε το αφεντικό μου / ο συνάδελφος μου τι ήθελα να πω ή μήπως παρερμηνεύθηκε? , μας απασχολούν καθημερινά και σκεφτόμαστε πολύ προσπαθώντας να βρούμε απαντήσεις.  Σκεπτόμενοι ένα θέμα μπορεί να μας προκύψει μια απάντηση, στην οποία θα καθηλωθεί η σκέψη μας και δεν θα μπορεί να συνεχίσει. Για παράδειγμα μια γυναίκα αναρωτιέται πως θα συνεχίσει η σχέση της, υπάρχουν στο μυαλό της δυο απαντήσεις, η μια ότι θα συνεχίσει ως έχει και η άλλη θα εκφράσει αυτό που δεν της αρέσει. Στην δεύτερη επιλογή όμως αναρωτιέται τι θα γίνει αν εκφράσω αυτό που δεν μου αρέσει και θυμώσει ο άντρας μου ?  Οι ερωτήσεις και οι προβληματισμοί που έχουμε είναι πολύ σημαντικοί για την εξέλιξή μας, όμως υπάρχουν ερωτήσεις στις οποίες δεν μπορεί η λογική να απαντήσει, και αυτές είναι οι

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΠΩΛΗΣΗ      Οι πωλητές έχουν συνηθίσει την απόρριψη, τις πολλές ώρες αναμονής, τις αναβολές, όλα όσα με άλλα λόγια αποτελούν μέρος της δουλειάς ενός πωλητή.     Συνήθως όταν ακούμε τη λέξη «πωλητής» τα ακόλουθα επίθετα μας έρχονται στο νου : επιθετικός, αυταρχικός, πιεστικός, απατεώνας, ψεύτης, νευρικός κ.α. Ο κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις απαντήσεις είναι ότι όλες τους είναι αρνητικές.     Το επάγγελμα του πωλητή είναι από τα πιο ακριβοπληρωμένα στην κοινωνία μας. Είναι προφανές ότι οι πωλητές είναι χρήσιμοι στην οικονομία μας αλλά γιατί όμως τόσο λίγοι άνθρωποι σέβονται τους πωλητές και την καριέρα τους; Γιατί ο ρυθμός αντικατάστασης των πωλητών είναι ο υψηλότερος από οποιαδήποτε άλλη θέση;     Εάν κάποιους ρωτήσει τους φοιτητές των πανεπιστημίων εάν θέλουν να γίνουν πωλητές η απάντηση είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ. Ακόμα και οι σπουδαστές του μάρκετινγκ απαντούν αρνητικά ακόμα και όταν πολλοί από αυτούς θα εργασθούν ως πωλητές μετά την αποφοίτησή τους. Ακόμα και αυτ